Één nachtje slapen in de sloppenwijken

Vrijdag gingen we naar de sloppenwijken om daar te overnachten. We werden weggebracht omdat onze auto daar niet mocht blijven staan voor de veiligheid. We kwamen in het donker aan, op zich een voordeel omdat de omgeving dan niet weet dat er 4 blanke meiden in de shags slapen. We werden verwelkomt door Maria, zij leeft met haar man en 3 kinderen in 1 shag, naast haar woont haar zus met haar echtgenoot en 3 kinderen, daarnaast ook een zus met 2 kinderen. Marloes en ik sliepen bij Maria en Daphne en Anne sliepen bij haar zus. Toen wij aankwamen waren ze bezig met koken, dit doen ze buiten. Een kampvuurtje met een pan. Ze ging een traditioneel gerecht maken ‘Potjiekos’. De kinderen vroegen heel veel aandacht, ze wilde heel graag met je spelen en op schoot. De shag zag er van binnen redelijk uit, alles liep schots en scheef maar ik had het erger verwacht. Er stonden stoelen in de ‘kamer’ en er was een televisie en stereo. Mensen in de townships geven hun geld sneller en liever uit aan elektronica dan aan voedsel. De slaapkamer en de keuken/kamer waren gescheiden met hangende dekens verder liepen er het een en ander ongedierte zoals grote kakkerlakken. Uiteindelijk kregen we allemaal een bordje met rijst en potjikos, Maria’s dochter moest op hard bidden en voor het eten danken, daarna mochten we eten. Ik was helaas verkouden waardoor ik het gerecht niet goed kon proeven, maar ik hoorde dat het erg lekker was. Daarna hielp ik met de afwas (later hoorde ik dat ze het heel leuk vond dat ik met alles wilde helpen, en dat de rest nog een beetje verlegen was haha). Maria en haar zus vertelde heel veel verhalen, over hun werk, kinderen, tradities en wat ze mee gemaakt hebben in de sloppenwijken.
We gingen redelijk vroeg slapen omdat we de dag ervoor uit waren geweest en best een beetje moe waren. Ik wilde nog even naar de ‘toilet’ voordat ik ging slapen. Maria liep met mij mee voor de veiligheid en ze stond ervoor om met haar mobiele licht te schijnen. Ze verontschuldigde zichzelf al dat het stonk, gelukkig was ik verkouden en rook ik er niets van. ( achteraf hoorde ik van de meiden dat het heel erg stonk).
Daarna wilde Marloes en ik onze tandenpoetsen, ze pakte een emmer waar we het in moesten spugen, dat was best wel raar. We keken allebei naar de emmer en dachten: Okeee vertelde ze nou net dat we het hier in moesten spugen?
We lagen in normale bedden, de matrassen waren heel slecht maar het viel mij mee dat we in een normaal bed lagen. Maria haar man was aan het gamen en ging lekker verder terwijl wij wilde slapen ( geluid stond om volume 100). Toen hij klaar was met gamen ging hij een filmpje kijken, met nog steeds het geluid hard aan, hij hield niet echt rekening met ons haha.
In de ochtend werden we gewekt door de kinderen, ze kwamen meteen bij je in bed liggen. We kregen een bak met water om onszelf te wassen ( we kregen geen handdoek dus dat was geen succes). Als ontbijt kregen we melk met cornflakes, dit was een normaal ontbijt. Daarna liep ik naar buiten want de kinderen waren aan het spelen, ze vermaakte zichzelf met verschillende houten blokjes om daar iets moois van te maken, heel schattig.
Rond een uur of 11 gaf Maria een ’soort van’ rondleiding door de sloppenwijken, we gingen nog langs een bekende van Maria, we mochten even binnen zitten bij haar. Ik zat natuurlijk op een stoel die ieder moment kon inzakken! Daarna zijn we doorgelopen, ze liet ons zien waar een nieuwe kindercrèche werd gebouwd, waar ze ook vergaderingen zal hebben. Maria zet zich heel erg in om mensen te helpen in de sloppenwijken. Zoals de kindercrèche en ze organiseert sportactiviteiten voor de kinderen.
Toen we door de sloppenwijken liepen zag je de elektriciteitsdraden over de grond, afgelopen week is er nog een jongetje van 3 overleden omdat hij met de draden ging spelen. Je kon er ook heel makkelijk over struikelen , erg gevaarlijk dus. Verder kwamen er veel locals naar ons toe om ons te begroeten, ook riepen de jongens regelmatig ‘girlfriend’ naar ons. Als Maria niet met ons meeliep was het voor ons niet mogelijk om door de townships te lopen.
Toen we terug kwamen had Maria’s zus koeksisters gemaakt, dit is een traditionele zoette snack. Het is deeg in de vorm van een vlecht, in siroop gedompeld met kokossnippers erover. Heel zoet maar wel lekker. Daarna werden we opgehaald en werden we nog uitgenodigd voor een braai. Het was een bijzondere/goede ervaring om in de townships te slapen en er doorheen te lopen.